sorgu-sual.

bana şiirler yazarken şair olana
ben bir dizeyi layık görmedim
haksızlığa karşı dik dururum esasında
canımı bir kere yakanı bir daha görmeyim

ellerimin soğukluğunu ölçerim her gün
yanaklarımın pembeliğini saklamak için
yırtık montuma özlem duyarım okul yolunda
annem giydirse ve ağlasam için için

bugün dünden 3 satır eksik ömrüm
satır başına gelene kadar konuşma hakkım var
yarına çıkmaya nefesim yetmez
tabut başında sorguya çekilmeme ramak var

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

tortu.

  birkaç sözümden nasiplenecekler varsa eğer kalemin mürekkebi güneşin ışığını kıskandırır aklımın durgunluğu canımı sıkar ama  yine de sözü kağıta kazandırır şair denmez bana aslında , denemez bir ünvana sığdıramazlar beni taşarım 4 duvar verseniz bana eğer 4 duvar daha çıkartırım uzunca biri de değilimdir  boyum dilime imrenir  aşkla bakar gözlerim sendeki sen, bendeki seni kıskanır kolay etkilenirim herkesten  okuyan şiirlerimden anlar ahvalimi mahlasımı giymeden sokağa dahi çıkmam kimse görmemeli soyut halimi çok ders verdiler bana bir tarafa yakışmam için kovulmadığım kapı kalmadı yontmaya güçleri yetmedikleri için suyumun bile hepsini içemem  dibine tortularım iz bırakır gidersem bir gün herkesten ebeden lekem bile beni size hasret bırakır.
Devamı

tenha.

gözlerim dalıyor ampute yollara bağırışlara şahidim, pazarda satılan eşya gibi gökkuşağının renklerine sövdüğümden  gökyüzüne karşı bulanığım göremez beni günlerden beri simsiyahım akların taşladığı satacağım son birkaç saatim kaldı sonra özgürüm azat edecek bu modifiyeli caddeler beni o vakit ahkam keseceğim kurban niyetine seküler ‘hayvan severler’ gibi merak etme yüzüme sürdüğüm boya hayvanlarda deney yapmıyor sadece binlerce masum çocuğu öldürüyor hepsi bu yüzümden düşen bin parça değil bu sefer derilerim pul pul, kar gibi dökülüyor susuzluktan halbuki balkonumdaki çiçeğe bakıp şükretse hayat daha da yaşanabilir olur savaşmaktan dizimi nasıl vurmuşsam dokunmadıkça acımıyor zaten annem bir acıma daha katlanamazdı görseler darp raporu verirler ama istemez boş yere bir ağaç daha kesilmesin, değmez.
Devamı

armağan.

  yüreğimden burnuma sızılar güzergah oluşturdu ne var ki teninden başkası tozumun altında eziliyor özlem değil bu, bu sefer başka kapattığım kapıdan esen cereyana yakalandım içimi döksem körfeze sular bulanır umut dolu bir kızım normal şartlarda sen benim ezberimi nasıl bozdun anlatsana yüreğime bu denli acı hediye eden yoktur ben seni armağansız uğurlamıştım oysa.
Devamı