tenha.
gözlerim dalıyor ampute yollara
bağırışlara şahidim, pazarda satılan eşya gibi
gökkuşağının renklerine sövdüğümden
gökyüzüne karşı bulanığım göremez beni
günlerden beri simsiyahım akların taşladığı
satacağım son birkaç saatim kaldı sonra özgürüm
azat edecek bu modifiyeli caddeler beni
o vakit ahkam keseceğim kurban niyetine
seküler ‘hayvan severler’ gibi
merak etme yüzüme sürdüğüm boya hayvanlarda deney yapmıyor
sadece binlerce masum çocuğu öldürüyor hepsi bu
yüzümden düşen bin parça değil bu sefer
derilerim pul pul, kar gibi dökülüyor susuzluktan
halbuki balkonumdaki çiçeğe bakıp şükretse
hayat daha da yaşanabilir olur savaşmaktan
dizimi nasıl vurmuşsam dokunmadıkça acımıyor
zaten annem bir acıma daha katlanamazdı
görseler darp raporu verirler ama istemez
boş yere bir ağaç daha kesilmesin, değmez.
Yorumlar
Yorum Gönder