özgür.

ve şimdi bu şiir 
bu hava, bu dilekler
yalnızlığımın simgesi
ve bu aldığım nefes
ebediyetimin son belgesi
ve arkada bıraktığım sevgiler,
ağlamalar
uğurlar beni hafif hafif
ve ben gecenin koynundan doğan
hür kuşum artık
kanatları kırık, ayakları topal
bir yağmur damlasına muhtaç 
ve 
hırçın dalgaya kucak açan
sonsuz bir denizim
sessiz ve sensiz.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

tortu.

tenha.

armağan.